15 maart 2018
Hoe Hond tot een doorbraak kwam (deel2)
Indien je wil begrijpen hoe Hond ertoe kwam te doen wat hij deed, dan lees je best wat voorafging in de vorige editie .
Hond had dus een redelijk inzicht in zijn probleem. Hij kon echt wel zien wat er fout ging, alleen resulteerde dit niet echt in constructieve actie. Hij moest het dus over een andere boeg gooien en zonder het te weten – hoe zou dat ook kunnen – volgde hij het voorbeeld van zijn huisgenoot Muis.
Tot nu toe wist hij het volgende: hij verlangde oprecht naar een harmonisch, zelfs liefdevol samenleven met Kat. Dat was de verandering waar hij met hart en ziel naar streefde. Hij verlangde naar een dierlijke speelmakker en bondgenoot te midden van die roedel mensenwezens. In de praktijk had hij er niet veel van gebakken, wel integendeel, en de relatie met Kat was heel onvoorspelbaar.
Wanneer hij er heel eerlijk over nadacht dan moest hij toegeven dat het hem wel een dierlijke angst inboezemde, het idee van het tegenovergestelde te doen van wat hij nu deed, nl. niet achter Kat aangaan wanneer die zich door de huiskamer bewoog. Wanneer hij er eens goed over nadacht, was het vooral dat bewegen van Kat dat hem triggerde - bij voorkeur snelle bewegingen.
Hij probeerde zich echt voor te stellen wat het zou betekenen zijn hondeninstinct niet blindelings te volgen. Het maakte hem lichtjes misselijk hieraan te denken. Hij hoorde immers tot het hondenras Border Collie of herdershond. Dat zat hem in de genen. Zag je in je gezichtsveld iets bewegen – een schaap dat te veel van de kudde afdwaalt – dan spring je onmiddellijk recht en je gaat er ogenblikkelijk op af, zonder nadenken. Het is de trots en de eer van het ras dat op het spel staat. Zo had hij toch altijd gedacht. Dat bleek hem nu parten te spelen bij uitgerekend een kat.
Zijn bewust veranderingsdoel had dus geduchte concurrentie van een veel onbewuster en blijkbaar krachtiger verlangen. En wat onbewust is, kun je ook niet gaan bestrijden of veranderen. Schrander als hij is, was hij door veel na te denken tot dit inzicht gekomen.
Maar wat nu? Hij besloot om eerst wat meer informatie te verzamelen om te testen of zijn grote aannames wel juist waren. Of het inderdaad zo is dat een Border Collie zichzelf alleen maar kan respecteren wanneer hij achter alles aanging wat in zijn blikveld beweegt.
Om te beginnen was hij heel bewust anders naar Kat beginnen kijken. Niet meer als een vervelend mormel maar als een evenwaardig wezen, dat er mocht zijn, net als hij. Gewoon een knop omdraaien in zijn hoofd en in zijn hart. Dat leek al aardig te lukken. Er gebeurde ook niets catastrofaal omdat hij zijn gedachten veranderd had. Hij schaamde zich ook niet. Zijn baasjes hielden nog evenveel van hem. Hij dacht zelfs gezien te hebben dat Kat hem af en toe welwillend aankeek in plaats van zijn gewoonlijke donkere blik.
Vervolgens was hij al een paar keer gewoon rustig op dertig centimeter naast Kat gaan liggen. Dat was super spannend want hij had schrik dat het fout zou aflopen en dat Kat weer zou blazen en grommen. Maar ook dat was niet gebeurd. Zijn aannames over honden versus katten bleken dus niet echt gefundeerd, check.
Nu nog de grote test: niet achter een bewegende kat aangaan. De vorige twee acties hadden alvast zijn perspectief zo gewijzigd dat hij ook dat experiment wel zag zitten en er vertrouwen in had dat hij langzaam maar zeker kon veranderen. Zijn verlangen leek plots niet meer zo ver af.
Deel met je vrienden:
Oude Wijsheid als vaccin
In De Standaard van 21 april stond er een mooi artikel "Kunst als vaccin in het post-coronatijdperk”. Waarom wachten op dat post-tijdperk? Gisteren belandde deze parabel 'Ook dit zal voorbijgaan' in mijn mailbox.
28 april 2020
De onzichtbare hond of hoe hardleers zijn niet loont
"Krankzinnigheid is altijd maar opnieuw hetzelfde doen en toch een ander resultaat verwachten". We denken dat we als we maar meer en harder ons best doen het uiteindelijk wel zal lukken, zelfs al krijgen we telkens hetzelfde resultaat.
2 november 2018
Van Bergkoning tot Zwemkampioen
23 augustus 2018
Wat als email, gsm en sociale media er niet waren?
12 juli 2018
“Maak verandering niet te ingewikkeld. Begin er gewoon aan.”
14 juni 2018
Neem eens een Mini-Vakantie
10 mei 2018
Lost in deconstruction
"Je hebt een beetje chaos in je ziel nodig om het leven te geven aan een dansende ster" [Friedrich Nietzsche]
19 april 2018
Hoe Kat en Hond een voorbeeld kunnen nemen aan Muis (deel 1)
Kat en Hond zijn elk het slachtoffer van hun eigen immuniteit tegen verandering. Kat probeert zijn doel te bereiken door blindelings actie te ondernemen. Hond dan heeft er wel een goed zicht op wat het vereist om te veranderen maar het zit allemaal in zijn hoofd. Muis is er wel in geslaagd om succesvol te veranderen.
15 februari 2018
De levensles van Koning Winter
Dit besef helpt me om ook dit seizoen te appreciëren (en niet te klagen). Het wonder van de natuur en haar oneindig creatief vermogen vervult me met verwondering.
21 november 2017
Een delinquente puberhond of de prijs van volwassenheid
Wanneer we meerderjarig worden lijken we al die verantwoordelijkheden, verwachtingen en beperkingen stilaan geïnternaliseerd te hebben. Alsof we de vrije wezens die we ooit waren, vergeten zijn.
18 januari 2018
Leren van de wilde ganzen
Zonder het mysterie van hun gedrag te doorgronden, levert de metafoor van de vliegende wilde ganzen veel mooie inzichten op
16 november 2017
Wie is er de koning van de schepping?
Wat als het allemaal anders was dan wat we altijd aannamen? Het kan heel erg onveilig voelen om je gewone perspectief in vraag te durven stellen. Aan de andere kant biedt het ook een ongelooflijke vrijheid en creativiteit om buiten de gebaande paden te stappen en nieuwsgierig te worden.
19 oktober 2017
Van prooidier tot predator en omgekeerd
Hoe een prooidier predator wordt en omgekeerd, de natuurlijke gang van zaken op zijn kop. De dieren zelf lijken er geen moeite mee te hebben, Django al zeker niet, en deze kippen vinden het schijnbaar de normaalste zaak van de wereld dat zij aan de top van de voedselpiramide staan.
5 oktober 2017
Hoe is het met jouw Monkey-Mind?
We hebben allemaal een Monkey-Mind zei Boeddha, met tientallen apen die allemaal om aandacht vragen. De angst-aap is vaak de luidste van allemaal, hij luidt constant de alarmklok, vestigt onze aandacht op dingen waar we op onze hoede over moeten zijn en op alles wat verkeerd kan gaan.
21 september 2017
De parabel van de bedrijfsleider en de visser
Als mens hebben we altijd de keuze: luisteren we naar onze saboterende stemmetjes of kiezen we voor waar wij in ons binnenste eigenlijk echt naar verlangen, zoals de visser?
24 augustus 2017
Mijnheer Goldberg en zijn aannames
Het is de moeite waard om de aannames die je hebt over mensen waarmee je in relatie staat eens onder het vergrootglas te houden. Je zou een gewoonte kunnen ontwikkelen om jezelf af te vragen of deze aanname echt waar is. En wat indien ze niet waar is?
10 augustus 2017
Help!
Hulp vragen gaat ons niet gemakkelijk af en we meestal pas doen wanneer het echt niet anders meer kan, wanneer we compleet hulpeloos zijn. Om de een of de andere reden geloven we dat hulp vragen een teken van zwakheid is. Maar hulp vragen creëert een warme band tussen de vrager en de gever.
20 april 2017
Wat als …?
Wat als je wat je altijd hebt aangenomen voor de objectieve realiteit, gewoon eens zou proberen te bekijken vanuit een ander perspectief? Bestaat er trouwens zoiets als een objectieve realiteit?
9 februari 2017
Frieda vraagt het gewoon
Hulp vragen is iets wat velen van ons moeilijk valt. Zelfredzaamheid en zelfstandigheid staan hoog aangeschreven in onze individualistische maatschappij. Wanneer we hulp vragen bouwen we als ’t ware een ‘schuld’ op bij een andere. We storen ook niet graag iemand anders met onze problemen.
18 februari 2016
